شربت گلوکز کارگیل
شربت گلوکز کارگیل:شربت گلوکز به طور معمول از شکر کمتر شیرین است ، اما در صنایع غذایی دارای برخی مزایای تکنولوژیکی است. آنها محصولات منحصر به فردی هستند که بر بسیاری از خصوصیات غذاها تأثیر می گذارند و تولید کننده را قادر می سازد تا به کیفیت حسی و ماندگاری مورد نظر خود برسد.
00902122582323 دفتر مرکزی استانبول
00905377983495 موبایل /واتس آپ/تلگرام
اطلاعات فنی:
تمام شربت های گلوکز محصولات هیدرولیز حاصل از نشاسته هستند. این محصولات شربتهای غذایی شفاف ، بی رنگ و چسبناک ، ترکیبی از قند گلوکز و سایر دکسترینهای با وزن مولکولی بالا و ساکاریدها هستند.
شربت گلوکز در 6 دسته مورد بررسی قرار می گیرد:
شربت گلوکز G37 (DE37)
شربت گلوکز G40 (DE40)
شربت گلوکز G58 (DE60)
شربت گلوکز G95 (DE min 97)
شربت مالتوز بالا M50
شربت مالتوز M38
ترکیب DE و کربوهیدرات
ترکیب کربوهیدرات شربت گلوکز
ترکیب کربوهیدرات شربت گلوکز با اصطلاح “درجه پلیمریزاسیون” (DP) بیان می شود. درجه پلیمریزاسیون تعداد واحدهای گلوکز شربت است: (DP 1 = دکستروز ، DP 2 = مالتوز ، DP 3 = مالتوتریوز).
کربوهیدرات یا ترکیب قند شربت های گلوکز به روش ساخت و معادل دکستروز (DE) شربت بستگی دارد. به عنوان مثال ، شربت گلوکز 42 DE تولید شده توسط هیدرولیز اسید بنزیم ممکن است مقدار مالتوز بالاتری داشته باشد ، در حالی که میزان دکستروز (گلوکز) شربت گلوکز تولید شده توسط هیدرولیز اسید همان DE ممکن است بیشتر باشد.
با این حال ، شربت گلوکز با همان مقدار DE (DE 42) تولید شده با روش هیدرولیز آنزیم ممکن است مقدار مالتوز بالاتری داشته باشد.
بنابراین ، دو شربت از همان DE ممکن است ترکیب کربوهیدرات متفاوتی داشته باشند. بنابراین ، هنگام تعیین مناسب بودن شربت های گلوکز برای هدف در نظر گرفته شده ، ارزش DE البته به تنهایی کافی نیست. همچنین باید اطلاعاتی در مورد ترکیب کربوهیدرات شربت وجود داشته باشد.
میزان تبدیل نشاسته
میزان تبدیل نشاسته با عبارت “Dextrose Equivalent (DE)” اندازه گیری می شود. این اصطلاح عبارت است از مجموع قندهای کاهش دهنده بیان شده در گرم آنهیدرید دگلیکوز در 100 گرم ماده خشک شربت گلوکز. درجه هیدرولیز نشاسته ترکیب محصول نهایی را تعیین می کند. دکستروز با هیدرولیز کامل نشاسته تشکیل می شود.
شربت گلوکز بسته به مقدار DE
شربت گلوکز بسته به مقدار DE شامل پلیمرهای گلوکز با وزن مولکولی کم یا زیاد است. گلوکز درصد هر ساکارید موجود در آن یا به عبارت دیگر ترکیب کربوهیدرات است که به شربت خواص آن می دهد. با این وجود ، از نظر صنعتی می توان محصولات را مطابق با درجه DE طبقه بندی کرد و در محدوده 2095 DE تولید کرد. با این حال ، فقط مقدار DE برای تعیین خواص شربت های گلوکز کافی نیست.ترکیب کربوهیدرات متفاوت است و می توان شربتهایی با همان DE تولید کرد.
فرآیند تولید شربت های گلوکز
فرآیند تولید شربت های گلوکز ، نشاسته توسط آنزیم ها گرم شده و مایع می شود و در ساکاریدها تجزیه می شود. مایع نشاسته حاوی ساکاریدها با فرآیندی مانند فیلتراسیون ، ستون های تصفیه کربن و ستون های تبادل یونی خالص می شوند و به محتوای ماده خشک هدفمند متمرکز می شوند.
شربت گلوکز در بسیاری از فرمولاسیون مواد غذایی موجود است
شربت گلوکز در بسیاری از فرمولاسیون مواد غذایی موجود است. همراه با ساکارز در صنایع غذایی ، اثر هم افزایی آنها تولید مزایایی را می بخشد که باعث بهبود کیفیت می شود. شربت گلوکز یکی از مواد اولیه مهمی است که در شیرینی سازی استفاده می شود. دلایل این امر عبارتند از: کنترل تبلور ، ویسکوزیته ، تعادل رطوبت ، شکل گیری رنگ و شیرینی.
شربت گلوکز در بیشتر کاربردهای شیرینی پزی ، بیسکویت و محصولات نانوایی ، غذاهای آماده فرآوری شده ، مربا ، حلوا ، بستنی ، نوشیدنی و دسر استفاده می شود.
این ویژگی های عملکردی مختلف را در برنامه های مختلف نشان می دهد.آنها خواص عملکردی مختلفی از قبیل نسبت شیرینی ، انجماد / نقطه جوش ، فشار اسمزی ، ویسکوزیته ، تبلور ، هیدراتاسیون و سطح رطوبت ، خواص کولیگاتیو را کنترل می کنند.
میزان استفاده از شربت گلوکز
میزان استفاده از شربت گلوکز ، خاصیت خوردن یا جویدن قند را تعیین می کند. ساکاریدهای با وزن مولکولی کم مانند شربت گلوکز باعث شکنندگی محصول می شوند ، در حالی که ساکاریدهای دیگر موجود در شربت باعث جویدن محصول می شوند. انتخاب شربت گلوکز همچنین بر ماندگاری شیرینی پزی تأثیر می گذارد.
در محصولاتی مانند تافی و کارامل ، شربت گلوکز DE زیاد باعث افزایش قابلیت گردش خون می شود ، در حالی که شربت های گلوکز کم DE محصولاتی با جویدنی سخت تر و سخت تر تولید می کنند.
دلایل ترکیب شربت گلوکز در محصولاتی مانند مربا و مارمالاد ، ویسکوزیته ، فشار بالای اسمزی ، جلوگیری از تشکیل کریستال ، بهبود طعم و ظاهر و همچنین تعادل خواص شیرینی است.
شربت های گلوکز به طور گسترده ای در محصولات نانوایی مورد استفاده قرار می گیرند
شربت های گلوکز به طور گسترده ای در محصولات نانوایی مورد استفاده قرار می گیرند. در محصولات تخمیر ، شربت را می توان با کنترل بافت محصول توسط مخمر تخمیر کرد. شربت گلوکز منبع کربوهیدرات برای این محصولات حاوی مخمر است. کاهش قندهای باقیمانده از تخمیر ، رنگ پوسته را به رنگ قهوه ای امکان پذیر می کند ، در حالی که قندهای بالاتر کنترل بافت را کنترل می کنند و به محصول نرمی می بخشند.
در محصولات نانوایی مانند کیک هایی که تهویه می شوند ، شربت گلوکز باعث افزایش اثر آلبومین یا ژلاتین در سفیده تخم مرغ می شود. استفاده از شربت های گلوکز DE زیاد مانع از خشک شدن کیک ها می شود و رطوبت را فراهم می کند و در نتیجه عمر مفید آنها را افزایش می دهد. با کنترل فشار اسمتی محصول در مواد پر کننده پای ، مانع از رطوبت میوه می شود.
شربت های گلوکز اغلب در پوشش شیرینی ها و در برخی از انواع بیسکویت ها استفاده می شود
به دلیل افزایش جویدن ، از شربت های گلوکز اغلب در پوشش شیرینی ها و در برخی از انواع بیسکویت ها استفاده می شود. این محصولات با شربت DE زیاد در هنگام تیره شدن رنگ ، احتباس رطوبت ، تخمیر ، شیرینی و طعم دار ترجیح داده می شوند که غنی تر باشند. در بیسکویت ها ، شربت های گلوکز به سرعت به شکل گیری رنگ منجر می شوند و با ترکیب آن با خاصیت آنتی اکسیدانی که عمر مفید را افزایش می دهد ، شکنندگی آن را حفظ می کنند.
استفاده از شربت گلوکز در دسرهای یخ زده
رویت استانداردهای پودر کاکائو لاتامارکو
مطالب مرتبط:
آمار واردات پودر کاکائو در سال ۹۸
فروش پودر کاکائو آلکالایز لاتامارکو
چه زمانی اقدام به خرید پودر کاکائو نماییم؟
شرایط واردات پودر کاکائو از ترکیه
واردات مواد اولیه بدون مشکلات تحریم
همه چیز درباره تعرفه واردات پودر کاکائو
 25 کیلوگرم){kind=link}