راه حل طلایی برای کاهش تاثیر تحریم ها در واردات و صادرات

کاهش تاثیر تحریم ها در واردات و صادرات

آقای مجید معینی علیشاه از سال 2015 عضو اتاق بازرگانی استانبول ترکیه می باشد و از سال 2013 به صورت تخصصی در زمینه تولید و تجارت فعالیت خود را در ترکیه تحت نام شرکت ام تی رویال آغاز نمود.و یکی از اهداف مهم شرکت ایشان گسترش همکاری بیشتر بین بازرگانان  ایران و ترکیه و سایر کشورها  می باشد.

برای توسعه صادرات و واردات باید مجموعه ای سازماندهی شده و هدفمند برای نفوذ به بازارهای جهانی تشکیل دهیم کاری که باید سالها پیش انجام می شد.

این روزها صحبت های فراوانی می شنویم مبنی بر اینکه تحریم ها باعث شده است نتوانیم سبد صادراتی خود را در بازارهای جهانی عرضه کنیم.آیا به این حرف و حدیث ها تا چه اندازه ایمان داریم؟.

ما منکر اینکه تحریم ها تاثیرات منفی عمیقی بر صادرات و واردات محصولات ما گذاشته است نیستیم.اما موضوع مهم این است که ما قبل از تشدید تحریم ها و حتی در سالهای خیلی قبل هم که تحریم های آنچنانی نبود سهم بازار ما از صادرات بسیار اندک بود.و تحریم ها بهانه بسیار خوبی بود برای نبود یک برنامه ریزی هدفمند

اگر همین امروز تمامی تحریم ها برداشته شود و ما بتوانیم به هر نقطه از جهان صادرات انجام دهیم.چه کالا و خدماتی برای صادرات داریم؟ چه مقدار برای کالاهای ایرانی سهم بازار وجود دارد.وقتی بیشتر تولیدات ما به کشورهایی همچون عراق و افغانستان صادر می شود.و سطح کیفی محصولات ما در طول سالها نه اینکه ارتقاء پیدا نکرده است بلکه به جای ارتقاء سطح کیفی محصولاتمان- با کم کردن کیفیت و قیمت سهم بازار ارزان را در نظر داریم.

آیا فکر نمی کنیم دیگر زمان تولیدات با تکنولوژی قدیمی و خام فروش به پایان رسیده است.

راه حل طلایی برای کاهش تاثیر تحریم ها در واردات و صادرات

ایران بهشت واقعی برای تولید کنندگان است

در ایران هزینه تولید نسبت به سایر کشورها بسیار ارزان می باشدو در نتیجه قیمت تمام شده محصول نسبت به سایر رقبا در خارج از کشور تا 50 درصد پایین تر می باشد.و این موضوع می تواند قدرت رقابت تولید کنندگان داخلی را به شدت افزایش دهد.

بیشتر تولید کنندگان تعبیر درستی از تولید ندارند.آنها خرید دستگاه آلات به روز ،استفاده از نیروی کار متخصص،استفاده از نیروی محقق در زمینه بازاریابی و هر آنچه را که نیاز لازم برای یک تولید با کیفیت و قابل رقابت می باشد را قبول ندارند و این موارد را هزینه اضافی می دانند.خوب با این طرز تفکر ما چگونه کالایی را به اروپا صادر کنیم؟

حال اگر تحریمی هم نباشد ما خودمان کالایمان را تحریم کرده ایم.تمامی این موارد را که عرض نمودیم گوشه ای از واقعیت هایی می باشد که همه ما باید به آن توجه کنیم.

حال کمی از ادبیات درد خارج شویم و وارد ادبیات درمان شویم.

اما درمان کار چیست و در این برهه از زمان و با توجه به تحریم ها چگونه صادرات کنیم

در مراحل اولیه بعد از رعایت تمامی استانداردهای تولید و بررسی قیمت در بازار هدف اولین مرحله استارت صادرات از کشورهایی آغاز شود که با تحریم آمریکا بر علیه ایران به اجماع نرسیده اند(.خوشبختانه هنوز بسیاری از کشورها خروج امریکا از برجام را یک اشتباه تاریخی می دانند)

برای مثال کشورهایی همچون ترکیه-چین-کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق-روسیه-و بسیاری از کشورهای دیگر که می توان صادرات را با آنها شروع کرد.

برای واردات هم سعی خواهیم کرد حتی المقدور از کشورهای دوست واردات را انجام دهیم.و اگر کالایی بود که مجبور به وارد کردن آن از کشورهایی که بر علیه ایران هستند شدیم.میتوانیم از نماینده این شرکتها در کشورهای دوست به توافق برسیم

 

البته در بسیاری از موارد شرکت های معتبر ایرانی خارج از کشور می توانند محصول را با نام خود شرکت خریداری کنند و سپس طی پروفورمایی دیگر به خریدار داخل کشور تسلیم نماید.در این روش هیچ تحریمی نمی تواند تاثیر منفی بر تجارت هموطنان عزیز داشته باشد.

کاهش تاثیر تحریم ها

اتحاد و همبستگی یک راه حل مهم دیگر

برای اینکه بتوانیم ارز حاصل از صادرات محصولاتمان را دریافت کنیم.بهترین روش همکاری با شرکتهای ایرانی معتبر در خارج از کشور می باشد.این شرکت ها اکثرا با افرادی کار می کنند که در نظر دارند محصولی را وارد ایران کنند.این شرکتها این افراد وارد کننده و صادر کننده را به هم می رساند و باعث می شود ارز حاصل از صادرات به سرعت وارد ایران شود.

همیاری بیشتر دولت در ایجاد بستر صادرات

تجربه ی جهانی نشان می دهد که در کشوری مانند ما با دسترسی بالا به آبهای آزاد، وجود ذخایر معدنی و کانی های صنعتی مناسب و نیروی کار ارزان، امکان ارائه ی فضا به بخش خصوصی واقعی برای توسعه ی حضور در اقتصاد و به طبع آن صادرات و ارز آوری و ورود فناوری از طریق سازوکار سرمایه­گذاری مشترک و بکارگیری توان جذب، می تواند عملی باشد.

حمایت دولت از این روند می تواند شامل مواردی همچون همکاری و دعوت از شرکت های معتبر خارجی ایرانی الاصل جهت همکاری بیشتر با تولید کنندگان داخلی- ارائه ی تسهیلات به تولیدکنندگان برای حضور در نمایشگاه های بین المللی به عنوان دریچه­ی بازارهای هدف، ایجاد سیستم رتبه بندی و اعتبارسنجی برای امکان استفاده ی تولیدکنندگان از بازار سرمایه و بورس و توسعه­ی شفافیت، کاهش حجم مقررات ناکار آمد، اصلاح قانون نخ نمای کار و تامین اجتماعی، عدم تحمیل نیروهای غیر متخصص به کارفرمایان، ایجاد امنیت سرمایه گذاری برای حضور شرکت های چند ملیتی به عنوان تسهیل کنندگان روند تجارت جهانی و همچنین برگزاری دوره های آموزشی کارآمد و ارزان برای فعالان محیط کسب و کار را نام برد.

البته این تحریم ها می تواند تلنگری برای ما باشد که زمان آن رسیده است که باید از تمام منابع استفاده کنیم که وابستگی ما به نفت خام به حداقل برسد

جنگ جنگ اقتصادی است و دشمنان سفره های مردم را نشانه گرفته اند.

باید بدانیم آمریکا و هم پیمانان آنها فقط به بهانه های واهی با تحریم های شدید اقتصادی باعث کوچکتر شدن سفره های اقشار کم درآمد شده اند.

ما در این شرایط سخت از تمام کسانی که توانایی ایجاد کسب و کار را دارند انتظار داریم.هر لحظه یار و یاور این طیف از مردم زحمتکش باشیم.یکی از مهمترین کارهایی که می توان انجام داد ایجاد کسب و کار می باشد

چه زیبا سروده سعدی در باب انسان و انسانیت

	چنان قحط سالی شداندر دمشق		که یاران فراموش کردند عشق
	چنان آسمان بر زمین شد بخیل		که لب تر نکردند زرع و نخیل
	بخشکید سرچشمه‌های قدیم		نماند آب، جز آب چشم یتیم
	نبودی بجز آه بیوه زنی		اگر برشدی دودی از روزنی
	چو درویش بی برگ دیدم درخت		قوی بازوان سست و درمانده سخت
	نه در کوه سبزی نه در باغ شخ		ملخ بوستان خورده مردم ملخ
	در آن حال پیش آمدم دوستی		از او مانده بر استخوان پوستی
	وگرچه به مکنت قوی حال بود		خداوند جاه و زر و مال بود
	بدو گفتم: ای یار پاکیزه خوی		چه درماندگی پیشت آمد؟ بگوی
	بغرید بر من که عقلت کجاست؟		چو دانی و پرسی سوالت خطاست
	نبینی که سختی به‌غایت رسید		مشقت به حد نهایت رسید؟
	نه باران همی آید از آسمان		نه بر می‌رود دود فریاد خوان
	بدو گفتم: آخر تو را باک نیست		کشد زهر جایی که تریاک نیست
	گر از نیستی دیگری شد هلاک		تو را هست، بط را ز طوفان چه باک؟
	نگه کرد رنجیده در من فقیه		نگه کردن عاقل اندر سفیه
	که مرد ارچه بر ساحل است، ای رفیق		نیاساید و دوستانش غریق
	من از بی نوایی نیم روی زرد		غم بینوایان رخم زرد کرد
	نخواهد که بیند خردمند، ریش		نه بر عضو مردم، نه بر عضو خویش
	یکی اول از تندرستان منم		که ریشی ببینم بلرزد تنم
	منغص بود عیش آن تندرست		که باشد به پهلوی رنجور سست
	چو بینم که درویش مسکین نخورد		به کام اندرم لقمه زهرست و درد
	یکی را به زندان درش دوستان		کجا ماندش عیش در بوستان؟

کاهش تاثیر تحریم ها

به امید روز آبادانی هر چه بیشتر

مجید معینی علیشاه